Het is niet de bedoeling dat studenten zelf gaan rondkijken, dat is niet veilig

Het is niet de bedoeling dat studenten zelf gaan rondkijken, dat is niet veilig

Op 29 september 2022 verwoest een hevige brand de gymzaal van de School voor Orde en Veiligheid aan de Helenastraat 11 in Den Haag. De brandweer rukt met groot materieel uit omdat de school midden in een woonwijk ligt. Behalve de uitgebrande gymzaal loopt de rest van het schoolgebouw fikse rookschade op waardoor het niet meer gebruikt kan worden. Alle lesactiviteiten worden verplaatst naar andere gebouwen van Mondriaan of van externe partners.

Dit artikel is deel vier van een reeks interviews met een aantal direct betrokkenen over wat er allemaal komt kijken bij een calamiteit van deze omvang. We spreken met de schooldirecteur van wie het schoolgebouw plots onbruikbaar werd, de beveiliger en stagiaires die de brand ontdekten, de projectleider facilitair die het herhuisvestingproces in goede banen leidt en met docenten die er met vereende krachten voor zorgen dat het onderwijs ‘gewoon’ doorgaat.

Mike Klein

Mike Klein, docent en coördinator BPV, zat op de bewuste donderdagavond meteen met een aantal collega’s bij elkaar met de vraag ‘hoe zorgen zij ervoor dat de studenten zo snel mogelijk weer in de les kunnen zitten’. De schoolleiding schakelde supersnel en op zaterdag was het al bekend dat de twee teams HTV en Veva op De Meppel terecht konden. Na een snel bezoek en kennismaking met de collega’s, werd een aantal mooie lokalen toegewezen.

HTV en Veva hebben bij elkaar zo’n 300 studenten, maar er is altijd wel een deel op stage. Ze zijn dus nooit allemaal tegelijk in het pand. De collega’s van de beveiligingsopleidingen gingen naar de Waldorpstraat en de ondersteunende diensten konden op de Koningin Marialaan terecht. Onder begeleiding van facilitair mogen de studenten soms wel iets uit de Helenastraat 11 halen. Mike: “De mens is van nature nieuwsgierig en het is natuurlijk niet de bedoeling dat je daar rond gaat kijken, dat zou ook niet veilig zijn.”

Geen gebrek aan flexibiliteit

Volgens Mike waren de sportfaciliteiten wel een probleem: “De sportlessen vormen een belangrijk onderdeel van het lesprogramma. Gelukkig hebben we een dojo gevonden, een judoschool waar we kunnen sporten. Hier zit ook een fitnessruimte en een sporthal.” De ruimte is misschien een beetje krap, maar de studenten zijn in ieder geval geholpen. Het is ook alweer lente en met redelijk weer kunnen de studenten in het Zuiderpark sporten, dat is dichtbij. Naast de H11 was er nog een exercitieterrein, maar dat kunnen ze nu niet gebruiken. Daar staan de voertuigen van de bouwbedrijven die bezig zijn met het gebouw weer in orde maken. De reanimatiepoppen zijn helaas tijdens de brand verloren gegaan, dus die lessen kunnen nu even niet verder. Dat vergt wat flexibiliteit en door hier en daar met het lesprogramma te schuiven komt het weer goed.

Allemaal even wennen

Voor studenten is het wel even wennen geweest, ook voor de jongens en meisjes op de Meppel. Er zijn klassen waar veel kinderen van vluchtelingen in zitten en toen zij de studenten en medewerkers in uniform zagen, was dat voor sommigen wel schrikken. Er zijn misschien ook wel studenten die moeite hebben met autoriteit, maar de docenten hebben het daar goed over gehad met de studenten en ze vertelt hoe ze daar het beste mee om kunnen gaan. De Meppeldocenten hebben ook in hun lessen aandacht besteed aan de bezoekers van HTV. Een goede voorlichting is het halve werk. In de kantine zit iedereen door elkaar en dat gaat goed. Wat Mike wel jammer vindt is dat hij de collega’s van de andere teams weinig tot niet ziet. Mike: “Vroeger dronken we regelmatig samen koffie. Maar goed, we zitten hier niet slecht. Het is een vervelende gebeurtenis, maar door met zijn allen de schouders eronder te zetten komen we er wel.”