Op 29 februari werd er weer een belangrijke stap gezet voor het practoraat Sociaal veilige sport. De beide practoren, Marcia Smeding en Daniëlle van den Bijgaart-Pol, bezochten Lifestyle, Sport en Bewegen om daar met schooldirecteur Simone Willemse nader kennis te maken. Ook docent Harry Biemans, die net als Simone bij de kick-off was als praktijkonderzoeker, was daarbij aanwezig. De practoren bezoeken alle negentien deelnemende roc’s door heel Nederland. Het aantal deelnemers is sinds de eerste presentatie van de plannen snel gestegen. Zo ontstaat een uniek, landelijk en breed gedragen practoraat op een zeer relevant en actueel thema.
Een veilig sportklimaat
Het thema Sociaal veilige sport is gelieerd aan diverse landelijke programma’s, waaronder het Sportakkoord II en de Sportagenda 2032 van NOC*NSF. Vorig jaar stuurde minister van Onderwijs Robbert Dijkgraaf een brief naar alle mbo-studenten waarin hij het belang benadrukte van een veilige leeromgeving. Sport en bewegen is daar een essentieel onderdeel van. Iedereen heeft recht op een sociaal-veilige sportomgeving, waarin sporters zich welkom voelen. Een sportclub die bezig is met de onderwerpen integriteit en veilige sport geeft sporters de kans zich te ontwikkelen, plezier te beleven aan sport en zich vrij te voelen zich uit te spreken. Simone Willemse: “We kunnen niet stilzitten en wachten, als opleiders moeten we deze thematiek zelf goed op orde hebben. Wij leiden studenten op die het werkveld ingaan als bekwame vakmensen, kennis over en bekwaam zijn in het uitdragen van een veilig sportklimaat is daarbij een essentieel onderdeel. Met dit practoraat dragen we bovendien bij aan de doelen van de kwaliteitsagenda.”
Motiveren, niet afrekenen
Met het practoraat maken we impact door middel van onderzoek, kennisdeling en samenwerking met als doel een bijdrage leveren aan een sociaal veiligere sport. Docent Harry Biemans: “Trainers en begeleiders werken vaak met kinderen uit alle leeftijden. Dat brengt een verantwoordelijkheid met zich mee. Je moet als trainer op een manier met kinderen omgaan die ze motiveert en ze niet afrekenen op fouten. Fouten maakt iedereen, daar leer je juist van. Iedere maand ontmoet ik de andere praktijkonderzoekers, elke keer op één van de negentien deelnemende ROC’s. We bespreken dan de opdrachten met elkaar en maken afspraken binnen de werkgroepen. Later gaan we gericht aan de slag. Ik heb het ieder geval erg naar mijn zin tijdens de bijeenkomsten. Er is een sfeer van elkaar willen helpen en openheid om iets een tweede keer uit te leggen als dat nodig is.”
